این زمان نشسته بی تو با خدا...
انکه با تو بود و با خدا نبود...
می کند هوای گریه های تلخ...
انکه خنده از لبش جدا نبود...
این زمان نشسته بی تو با خدا...
انکه با تو بود و با خدا نبود...
می کند هوای گریه های تلخ...
انکه خنده از لبش جدا نبود...